ยืนหยุดทรราช สัปดาห์ที่ 42

เมื่อวาน (11 กุมภาพันธ์ 2566) เวลา 17.00 – 18.12 น. กลุ่มพลเมืองเสมอกัน We, The People จัดกิจกรรมยืนหยุดทรราชครั้งที่ 42 บริเวณลานท่าแพจังหวัดเชียงใหม่

กิจกรรม ยืน หยุด ทรราช ยังคงดำเนินมาอย่างต่อเนื่อง โดยในสัปดาห์นี้ก็เป็นสัปดาห์ที่ 42 ของการจัดกิจกรรมเพื่อเรียกร้องความเป็นธรรมแก่เพื่อนๆนักกิจกรรมที่ถูกคุมขังเนื่องจากออกมาแสดงออกทางการเมือง เพื่อขับเคลื่อนสังคมไปในทิศทางที่ดีขึ้น เพื่อเรียกร้องสิทธิการประกันตัวแก่ผู้ที่ยังไม่ถูกพิพากษาความผิด เพราะสิทธิการประกันตัวก็เป็นสิทธิพื้นฐานอย่างหนึ่งตามหลักสากล และเพื่อสนับสนุนข้อเรียกร้องทั้ง 3 ข้อของตะวัน แบม อีกทั้งยังมีเก็ท ต้อม และแบงค์ ที่รวมตัวกัน “ฝืนตื่นประท้วง” รวมทั้งใบปอที่ต้องขังเดียวดายในเรือนจำหญิงด้วย



เมื่อวันที่ 8 กุมภาพันธ์ 2566 กฤษฎางค์ นุตจรัส ทนายความของตะวันและแบม เผยว่าเมื่อวันที่ 7 กุมภาพันธ์ 2566 ศาลอาญากรุงเทพใต้ มีคำสั่งให้ออกหมายปล่อยแบม ส่วนศาลอาญา ถนนรัชดาภิเษก ออกหมายปล่อยตะวัน โดยมีเจ้าหน้าที่ราชทัณฑ์นำหมายปล่อยเข้ามาที่โรงพยาบาลในช่วงค่ำ โดยที่ศาลไม่ได้กำหนดเงื่อนไขใด ไม่มีหลักประกัน ไม่สั่งติดกำไลอีเอ็ม ไม่ห้ามออกจากบ้าน เพียงแต่ให้ตะวัน ไปรายงานตัวต่อศาลหลังครบกำหนด 1 เดือน อย่างไรก็ตาม ขอชี้แจงว่าก่อนหน้านี้ทั้งคู่ได้รับการประกันตัวไปแล้ว และขอถอนประกันตัวเอง ก่อนประท้วงด้วยการอดอาหาร เพื่อให้ศาลปล่อยตัวผู้ต้องหาคดีการเมือง 7-8 รายที่ถูกขังมาปีเศษ โดยทางรพ.ธรรมศาสตร์ เป็นผู้ทำหนังสือยื่นคำร้องต่อศาลให้ปล่อยตัวตะวันและแบม โดยแนบรายละเอียดทางการแพทย์ และระบุว่า รพ.ธรรมศาสตร์ ได้รับผู้ป่วยทั้งคู่มาจากรพ.ราชทัณฑ์ ซึ่งทั้งคู่มีอาการวิกฤตอาจเสียชีวิตได้ จึงขอให้ศาล ยึดหลักว่าผู้ต้องหายังเป็นผู้บริสุทธิ์ ตราบใดที่ศาลยังไม่ตัดสิน



ส่วนทางด้านของ เก็ท ต้อม และแบงค์ ที่รวมตัวกัน “ฝืนตื่นประท้วง” ทางศูนย์ทนายความเพื่อสิทธิมนุษยชนก็ได้เผยอัปเดทอาการของทุกคนผ่านการเข้าเยี่ยมด้วยระบบอินเตอร์คอมเมื่อวันที่ 9 กุมภาพันธ์ 2566 ซึ่งเป็นการอดนอนเป็นวันที่ 3 แล้ว โดยแต่ละคนมีอาการและผลข้างเคียงดังนี้

อาร์ม – อาร์มบอกว่า ตัวเองหลับๆ ตื่นๆ นอนหลับไม่สนิทมา 8 เดือนแล้วตั้งแต่ถูกขังในครั้งนี้ อาร์มบอกว่า ถึงจะไม่ได้อดนอนประท้วงด้วย แต่ก็เหมือนประท้วง เพราะที่ผ่านมานอนหลับไม่สนิทเลย จะสะดุ้งตื่นมาทุกๆ 1 ชั่วโมงแทบทุกคืน ทำให้ตอนตื่นช่วงเช้าจะรู้สึกปวดหัว เพราะนอนไม่เพียงพอ ถึงจะพยายามนอนต่อ ก็นอนไม่หลับ ซึ่งอาร์มก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไรเหมือนกัน แล้วอาร์มไม่เคยไปหาหมอเพื่อขอยานอนหลับด้วย เพราะเขาไม่อยากจะกินยาและถูกปฏิบัติเหมือนว่ากำลังป่วยอยู่

แบงค์ – แบงค์บอกว่า กินข้าวไม่ลงเลยตั้งแต่ช่วงบ่ายของเมื่อวานนี้ (8 ก.พ.) ตอนเย็นก็อาเจียนออกมาหลายรอบ รอบที่ 4-5 แบงค์อาเจียนมีเลือดปนออกมาด้วย ก่อนหน้านี้ แบงค์ถูกจิตแพทย์วินิจฉัยว่า มีภาวะเข้าข่ายภาวะซึมเศร้า แพทย์จึงจ่ายยารักษาให้แบงค์ทานเพื่อบรรทาอาการ แต่ตอนนี้แบงค์บอกว่าเขาตัดสินใจหยุดกินยารักษาแล้ว เพราะยาทำให้รู้สึกง่วงนอนมาก เมื่อไม่ได้กินยาแบงค์รู้สึกว่าตัวเองมีอารมณ์ฉุนเฉียว ขึ้นๆ ลงๆ ภาวะจิตใจไม่คงที่ และควบคุมสติอารมณ์ตัวเองไม่ค่อยได้ โดยเมื่อเช้าที่ผ่านมาแบงค์เล่าว่า เพิ่งมีปากเสียงกับต้อมด้วย ซึ่งเพื่อนๆ ต่างบอกเป็นเสียงเดียวกันว่า “แบงค์ไม่เคยเป็นอย่างนี้มาก่อน”



ต้อม – ต้อมเล่าให้ฟังว่า ระหว่างกินข้าวอยู่ที่โรงเลี้ยง อยู่ๆ ต้อมก็รู้สึกพะอืดพะอมจนต้องลุกวิ่งออกไปอ้วก ทั้งๆ ที่กินข้าวไม่หมดจานด้วยซ้ำ ตอนต้อมเดินมาหาทนายความมีจังหวะหนึ่งที่ต้อมเกิดหน้าหน้ามืดจนจะเป็นลมด้วย เก็ทเลยต้องเข้าไปช่วยพยุงตัวต้อมขึ้นมานั่งบนเก้าอี้ ต้อมบอกว่ากาแฟ 1 ถุง พวกเขาใช้กินกันจนหมดภายในวันเดียว นอกจากนี้ระหว่างฝืนตื่นประท้วงครั้งนี้ ต้อมใช้หลายวิธีเพื่อปลุกตัวเองให้ตื่นตัวตลอดเวลา ทั้งเดินทั่วห้อง อาบน้ำตอนง่วง แม้กระทั่งช่วงตี 1 ตี 2 ก็ยังลุกขึ้นมาเดิน เอาเสื้อผ้าออกมานั่งซักผ้าในห้องขัง ซักยันผ้าขี้ริ้ว ทำความสะอาดห้องขัง ถูพื้น ขัดพื้น เอาแปรงสีฟันมาขัดพื้นห้องน้ำ

เก็ท – ช่วงนี้เก็ทได้รับมอบหมายให้ทำหน้าที่ “ช่วยแจกยาประจำตัว” ให้กับผู้ต้องขังคนอื่นๆ อยู่ที่หน้าแดนเรือนจำ ตั้งแต่เริ่มอดนอนประท้วง เก็ทก็ยังต้องทำงานนี้อยู่เหมือนทุกวัน แต่ที่ไม่เหมือนเดิมคือ เก็ทรู้สึกว่าตัวเองไม่มีแรงทำงานเลย งานนี้ต้องใช้แรงเยอะพอสมควร ต้องเบ่งเสียงตะโกนเรียกชื่อผู้ต้องขังดังๆ ให้พวกเขาเดินมารับยาของตัวเอง และยังต้องแสร้งทำท่าทีจริงจังเพื่อให้ผู้ต้องขังรอรับยาอย่างเป็นระเบียบอีกด้วย งานนี้ทำให้เก็ทรู้สึกเหนื่อยมาก หลังเสร็จงานแต่ละวันเขาบอกว่า ตัวเองแทบจะไม่มีแรงเหลือเลย

https://tlhr2014.com/archives/53372?fbclid=IwAR3y9hMxMm4ISZ-KFQeHKRSGEZ5NNZNBI9Vt6PsW8CTP5j3_ssYPWixjMLE

ทีมข่าวที่ประกอบไปด้วยผู้คนหลากหลาย บ้างก็มาจากทะเล บ้างก็มาจากภูเขา แต่สุดท้ายก็ลงเอยที่ภาคเหนืออยู่ที่ Lanner นี่แหละ...

ข่าวที่เกี่ยวข้อง