เมื่อวันที่ 1 พฤษภาคม 2568 เนื่องในวันแรงงานสากล เครือข่ายแรงงานภาคเหนือจัดกิจกรรมเดินขบวนภายใต้คำขวัญ “เฮา(แรงงาน)บ่ได้สู้อยู่คนเดว” โดยขบวนเริ่มต้นที่พุทธสถานเมื่อเวลา 17.55 น. และเคลื่อนสู่ลานอนุสาวรีย์สามกษัตริย์ ซึ่งมีกิจกรรมบนเวทีตั้งแต่เวลา 18.55 น. เป็นต้นไป
ภายในงานเปิดพื้นที่ให้แรงงานจากหลายกลุ่มอาชีพ ทั้งแรงงานข้ามชาติ แรงงานหญิง แรงงานอิสระ ไรเดอร์ แม่บ้าน นักศึกษา กลุ่ม LGBTQIA+ และศิลปิน แสดงออกทางศิลปะ พร้อมส่งเสียงเรียกร้องความเป็นธรรมด้านแรงงาน
ภายในงานมีการอ่านแถลงการณ์วันแรงงาน ซึ่งสะท้อนสภาพปัญหาของแรงงานไทยที่ยังเผชิญความยากลำบาก ไม่ว่าจะเป็นค่าจ้างขั้นต่ำที่ยังต่ำกว่า 9,000 บาท ชั่วโมงการทำงานที่ยาวนาน การขาดความมั่นคงในอาชีพ ตลอดจนแรงงานกลุ่มเปราะบางที่ถูกฟ้องปิดปาก ถูกคุกคาม และไม่ได้รับสิทธิคุ้มครองที่เพียงพอ
แถลงการณ์ยังชี้ให้เห็นว่า เมืองท่องเที่ยวอย่างเชียงใหม่ที่สร้างรายได้มหาศาล กลับไม่มีผลประโยชน์ตกถึงแรงงานผู้ขับเคลื่อนเศรษฐกิจ ซ้ำยังต้องแบกรับค่าครองชีพที่เพิ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ ท่ามกลางความไม่แน่นอนของเศรษฐกิจโลก
“แรงงานไม่ใช่ตัวเลข ไม่ใช่เครื่องจักร แต่คือมนุษย์ที่มีชีวิต มีครอบครัว มีฝัน และมีศักดิ์ศรี” ข้อความตอนหนึ่งระบุ พร้อมชี้ว่า ปัญหาของแรงงานไม่ใช่เรื่องส่วนตัวที่ต้องแบกรับเพียงลำพัง แต่เป็นปัญหาเชิงโครงสร้างที่ต้องต่อสู้ร่วมกัน
แถลงการณ์ยังเน้นว่า การรวมกลุ่มและสร้างพลังต่อรองคือทางออกเดียวที่จะเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ พร้อมประกาศว่า การชุมนุมในวันแรงงานนี้ไม่ใช่จุดจบของการเคลื่อนไหว แต่คือจุดเริ่มต้นของการต่อสู้ในทุก ๆ วัน
“เมืองนี้เป็นของพวกเรา แผ่นดินนี้เป็นของพวกเรา โลกใบนี้เป็นของพวกเรา
เฮาแรงงาน บ่ได้สู้อยู่คนเดว!” ส่วนหนึ่งของแถลงฯ
นอกจากนี้ทางเครือข่ายฯ ยังได้แถลงข้อเรียกร้องทั้งระดับชาติและท้องถิ่น ที่มุ่งเป้าปฏิรูปโครงสร้างแรงงานไทยให้เท่าเทียม ครอบคลุม และเป็นธรรม
ในระดับชาติ แรงงานเสนอให้รัฐรับรองเสรีภาพในการรวมตัวเป็นสหภาพแรงงาน ด้วยการให้สัตยาบันอนุสัญญา ILO ฉบับที่ 87 และ 98 พร้อมยกระดับกฎหมายแรงงานให้คุ้มครองแรงงานทุกกลุ่มอย่างเท่าเทียม รวมถึงแรงงานข้ามชาติ แรงงานอิสระ และแรงงานในภาครัฐ
เครือข่ายเสนอให้ปรับระบบประกันสังคมเป็นสวัสดิการถ้วนหน้า เพิ่มสิทธิประโยชน์ ลดการสมทบแบบถดถอย พร้อมจัดตั้งรายได้พื้นฐานถ้วนหน้า (UBI) เดือนละ 3,000 บาท และกำหนดค่าจ้างขั้นต่ำไม่ต่ำกว่า 700 บาท/วัน ตามหลักค่าจ้างเพื่อชีวิต
เรียกร้องให้รัฐจำกัดเวลาทำงานเหลือ 4 วัน/สัปดาห์ เพิ่มวันลาพักผ่อนขั้นต่ำ 25 วัน/ปี คุ้มครองแรงงานจากการละเมิดสิทธิในที่ทำงาน แก้ปัญหาความรุนแรงทางเพศและการเลือกปฏิบัติ รวมถึงเก็บภาษีความมั่งคั่งจากผู้ถือครองทรัพย์สินสูงสุด
ในระดับท้องถิ่น เรียกร้องให้เทศบาลจัดศูนย์ดูแลเด็กฟรี พัฒนาระบบขนส่งสาธารณะราคาถูก ปรับเมืองให้ปลอดภัยและเท่าเทียมทางเพศ สนับสนุนการรวมตัวของแรงงาน และจัดบริการสุขภาพที่ตอบโจทย์แรงงานยุคใหม่
สามารถอ่านข้อเรียกร้องฉบับเต็มได้ ที่นี่
ทีมข่าวที่ประกอบไปด้วยผู้คนหลากหลาย บ้างก็มาจากทะเล บ้างก็มาจากภูเขา แต่สุดท้ายก็ลงเอยที่ภาคเหนืออยู่ที่ Lanner นี่แหละ...
- กองบรรณาธิการhttps://www.lannernews.com/author/lannereditor/
- กองบรรณาธิการhttps://www.lannernews.com/author/lannereditor/
- กองบรรณาธิการhttps://www.lannernews.com/author/lannereditor/
- กองบรรณาธิการhttps://www.lannernews.com/author/lannereditor/
