กล่องไปรษณีย์สีแดง: “ความทรงจำทะเลระยองในวัยเด็ก”

Date:

สวัสดีค่ะ

ในวัยเด็กมีโอกาสได้ไปเที่ยวทะเลระยองตามพี่มัธยมศึกษาตอนต้น เป็นการพาพี่ ๆ เที่ยวก่อนจบจากการศึกษาภาคบังคับ มีโอกาสได้ไปด้วยเพราะคุณครูชวน เรียกได้ว่าเป็นการสัมผัสทะเลครั้งแรกในชีวิตตอนอายุสิบสองปี และความทรงจำในการไปทะเลครั้งแรกในชีวิตนั้นเต็มไปด้วยความสุขและความสวยงามและมีความตั้งใจที่จะหาโอกาสไปเยือนอีกครั้ง

ปัจจุบันทะเลยังเป็นที่ชอบและเป็นสถานที่ฮีลใจของใครหลายคน รวมทั้งการพาตัวเองไปเที่ยวทะเลคือเป็นการพักผ่อนที่ดีที่สุดเพื่อชาร์จแบตให้ร่างกายแล้วกลับไปลุยงานต่อ

ในวัยยี่สิบสี่ปีเราได้มีโอกาสไปเยือนทะเลระยองอีกครั้งในบทบาทการลงพื้นที่เก็บข้อมูลร่วมกับชุมชนที่รวมตัวการเป็นเครือข่ายที่ได้รับผลกระทบจากโรงงานอุตสาหกรรม แม้จะเปลี่ยนไปจากการเป็นนักเรียนในวันนั้น แต่วันนี้ก็ยังคงต้องเรียนรู้อีกหลาย ๆ เรื่องอีกเยอะ เราจึงได้รับรู้และเข้าใจปัญหาของพี่น้องระยองที่อาศัยอยู่ใกล้โรงงานอย่างลึกซึ้ง และเพิ่งทราบว่าน้ำทะเลที่เราเคยเล่นในตอนนั้นไม่สามารถลงเล่นได้แล้วในตอนนี้ เนื่องจากน้ำทะเลมีสารพิษที่เกิดจากการปล่อยของโรงงานอุตสาหกรรม เป็นเรื่องที่น่าเศร้าใจอย่างบอกไม่ถูก

จังหวัดระยองเป็นเมืองแห่งอุตสาหกรรมที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ เป็นพื้นที่นำร่องของการพัฒนาด้านอุตสาหกรรม  “นิคมอุตสาหกรรมมาบตาพุด” หรือเรียกกันว่า ระยองโมเดล ถูกวางให้เป็นแม่แบบของการพัฒนาอุตสาหกรรมของประเทศเพื่อสร้างภาพลักษณ์ที่ดีในด้านการลงทุนภายใต้หลักการ “อุตสาหกรรมที่ดีมีคุณภาพ” แต่จากการที่มีโรงงานเข้ามาทำให้คุณภาพชีวิตของชุมชนเปลี่ยนแปลงไปจากเดิมโดยเฉพาะวิถีชีวิตชาวประมงที่ได้รับผลกระทบขั้นรุนแรง ระบบนิเวศสัตว์น้ำซึ่งเป็นอาชีพหลักของชุมชนท้องถิ่นดั้งเดิมเริ่มสูญพันธุ์ รวมทั้งทรัพยากรธรรมชาติที่อุดมสมบูรณ์ในอดีตเริ่มสูญหายไปอย่างเห็นได้ชัด

“เมื่อก่อนไปหาปลาหนึ่งวัน ได้มาหลายพัน ตอนนี้เหลือเก้าร้อยบาท แล้วแต่ปลาที่ได้แต่ละวัน หักค่าน้ำมัน ค่าอาหารเครื่องดื่มที่เอาไปรับประทานก็หมดแล้ว” เสียงสะท้อนจากสมควร จัทร์พิทักษ์ กลุ่มประมงพื้นบ้านศาลาเขียว

เมื่อหัวหน้าคณะรักษาความสงบแห่งชาติ (คสช.) โดยความเห็นชอบของ คสช. ได้ออกคำสั่งหัวหน้า คสช. ที่ 10/2558 เรื่อง การแก้ไขปัญหาการทำการประมงผิดกฎหมาย ขาดการรายงาน และไร้การควบคุม ลงวันที่ 29 เมษายน 2558 เพื่อจัดตั้ง “ศูนย์บัญชาการแก้ไขปัญหาการทำการประมงผิดกฎหมาย” ขึ้น โดยให้มีอำนาจหน้าที่ในการบัญชาการการแก้ไขปัญหาการทำการประมงผิดกฎหมายในภาพรวม ตลอดจนเสนอแนะในการปรับปรุง แก้ไขเพิ่มเติม รวมทั้งพัฒนากฎหมาย อาศัยอำนาจตามความในมาตรา 44 ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย (ฉบับชั่วคราว)

กฎระเบียบที่เกี่ยวข้องกับการแก้ไขปัญหาการทำการประมงที่ผิดกฎหมายให้เป็นมาตรฐานสากลนั้น ส่งผลให้ชาวประมงได้รับความเดือดร้อนเรื่องการใช้พื้นที่ทะลในการหาปลาตามวิถีดั้งเดิมและเอื้อให้กับโรงงานอุตสาหกรรม เช่น การยกเลิกผังเมือง ไม่มีการจัดทำรายงาน EHIA:Environmental and Health Impact Assessment คือ “รายงานการประเมินผลกระทบสิ่งแวดล้อมสำหรับ โครงการ กิจการหรือการดำเนินการที่อาจมีผลกระทบต่อ ทรัพยากรธรรมชาติ คุณภาพสิ่งแวดล้อม สุขภาพ อนามัย คุณภาพชีวิตของประชาชนในชุมชนอย่างรุนแรง” ส่งผลให้เกิดโรงไฟฟ้าเพิ่มขึ้นหลายแห่ง

อีกทั้งชาวบ้านที่อยู่ละแวกโรงงานต้องย้ายถิ่นฐานเพื่อหลีกหนีปัญหาต่างๆที่กระทบต่อชุมชน อาทิเช่น ปัญหากลิ่นเหม็นรบกวน สถิติโรคภูมิแพ้ โรคมะเร็ง และโรคผิวหนังจากผื่นคัน 

30 ปีมานี้ คนระยองต้องสูญเสียวิถีทำกินทั้งการประมงและการเกษตรซึ่งเคยเป็นจุดแข็งของพื้นที่ทั้งยังต้องเห็นบ้านเกิดเรือนนอนถิ่นฐานที่ปู่ย่าตายายได้อยู่อาศัยกันมาค่อย ๆ กลายเป็นเมืองแห่งความแปลกแยก ผู้คนต่างถิ่นย้ายเข้ามาหากินกับโรงงานทั้งคนไทย ชาวต่างชาติ เกิดผับ บาร์ คาราโอเกะแหล่งบันเทิงมากมาย 

อีกกลุ่มที่ได้รับผลกระทบอย่างเห็นได้ชัดและไม่พูดถึงไม่ได้คือ กลุ่มผู้หญิง จากอดีตมีอาชีพออกเรือคู่กับสามีช่วยกันหาปลา มีบทบาทในการคอยถือหางเสือ ซึ่งเป็นวิถีดั้งเดิม การทำอาชีพประมงถือเป็นช่องทางหลักในการหารายได้เพื่อเลี้ยงชีพของกลุ่มผู้หญิงอีกด้วยเช่นกัน

“ปัจจุบันไม่สามารถออกเรือกับสามีได้แล้วเพราะการไปแต่ละครั้งต้องลุ้นว่าจะได้ปลามาไหม และไม่ค่อยคุ้มทุน จึงต้องออกมาขายน้ำสมุนไพรเพื่อหารายได้ อย่างน้อยก็มีรายได้อีกช่องทางเพื่อความอยู่รอดของครอบครัว” เสียงสะท้อนจาก  เสาวลักษณ์ สมานสินธุ์ กลุ่มปากน้ำบ้านเรา 

ถ้าจังหวัดระยอง หรือทะเลระยองเป็นสถานที่ที่รองรับนักท่องเที่ยวจากไทยหรือต่างประเทศในการพักผ่อนหย่อนใจ และเป็นทะเลที่สามารถลงเล่นได้เหมือนอดีตที่เป็นความทรงจำการได้สัมผัสทะเลครั้งแรกของชีวิตเราคงจะดีไม่น้อย

ส่งความเรียงกึ่งจดหมายนี้มาเผื่อ บก.นุ๊ก จะคิดถึงบ้านบ้าง

ดวง

21 มิถุนายน 2567

ดวง พรชิตา ฟ้าประทานไพร สนใจและรักการเขียนเรื่องราวที่ตัวเองได้ไปสัมผัส สนใจประเด็นสิ่งแวดล้อมและชอบตั้งคำถามเพื่อหาข้อเท็จจริง มีความเชื่อว่าคนเท่ากัน

‘กล่องไปรษณีย์สีแดง’ คอลัมน์เล็ก ๆ ที่หยิบยืมมาจากชื่อนวนิยายขนาดสั้นของอภิชาติ เพชรลีลา ที่ต่อมาได้โลดแล่นเป็นหนังใหญ่ ‘เพื่อนสนิท’ ชวนทุกคนที่สนใจสามารถส่งจดหมายมาพูดคุยกับ Lanner หรือบรรณาธิการ โดยจะเผยแพร่ในทุกวันหยุดสุดสัปดาห์ ร่อนจดหมายมาที่ lanner.editor@gmail.com จ่าหน้าซอง ‘กล่องไปรษณีย์สีแดง’

ทีมข่าวที่ประกอบไปด้วยผู้คนหลากหลาย บ้างก็มาจากทะเล บ้างก็มาจากภูเขา แต่สุดท้ายก็ลงเอยที่ภาคเหนืออยู่ที่ Lanner นี่แหละ...

กองบรรณาธิการ
กองบรรณาธิการ
ทีมข่าวที่ประกอบไปด้วยผู้คนหลากหลาย บ้างก็มาจากทะเล บ้างก็มาจากภูเขา แต่สุดท้ายก็ลงเอยที่ภาคเหนืออยู่ที่ Lanner นี่แหละ...

More like this
Related

บทเรียนจากหอยมินามาตะ ถึงปลาน้ำกก รัฐยืนยันปรุงสุก-กินได้ แต่ระยะยาวปลอดภัยแค่ไหน?

เรื่อง: สุพศิน สุทธิวรวิทย์ 12 กันยายน 2568  กรมประมงร่วมกับสำนักงานประมงอำเภอแม่อาย รายงานผลตรวจสัตว์น้ำจากแม่น้ำกก จังหวัดเชียงใหม่ โดยสุ่มเก็บตัวอย่างจากหลายจุดในพื้นที่อำเภอแม่อาย...

แรงงานภาคเหนือ ยื่นข้อเสนอถึงกระทรวงแรงงาน ‘Decent Work’ เรียกร้องยกระดับคุณภาพชีวิตแรงงาน

24 ตุลาคม 2568 ที่ศาลากลางจังหวัดเชียงใหม่ เครือข่ายแรงงานภาคเหนือเข้ายื่นหนังสือข้อเสนอ Decent Work หรือ งานที่มีคุณค่า...

สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า ‘เห็ด’ CAC ชวนร่วมกิจกรรมปิดท้าย ‘FUNGI IN YOUR HEADLIGHTS’

พบศิลปิน อานนท์ นงเยาว์ และ NooN Collectiveเสาร์ที่ 25 ตุลาคมนี้ ณ...

‘บ้านหนองเต่า’ รักษาป่า รักษาวิถีชีวิต ท่ามกลางปัญหาสิทธิที่ดิน

เรื่อง: รัญชิดา อาริกุล ‘บ้านหนองเต่า’ ตำบลแม่วิน อำเภอแม่วาง จังหวัดเชียงใหม่ เป็นหมู่บ้านเล็กๆ ของชาวกะเหรี่ยง หรือ...