Till we breathe again จนกว่าเราจะมีลมหายใจ ( บริสุทธิ์ ) กันอีกครั้ง

Date:

เรื่องและภาพ: ฑิมพิกา เวชปัญญา

ความเป็นธรรมทางลมหายใจ – Breathing Justice ” 

ความเป็นธรรมทางลมหายใจ

ไม่มีใครสามารถคาดการ์ณล่วงหน้าถึงภัยพิบัติได้ท่วงทันเวลา
ไม่มีใครเลือกเกิดในพื้นที่เสี่ยงต่อผลกระทบ
ไม่ใช่ทุกคนอยากถูกตีตราว่าผู้อพยพ
และไม่ใช่ทุกคนมีอำนาจในการต่อรองกับสิ่งเหล่านี้ได้

ด้วยเหตุอันใดเล่า

Breathing Justice

No one knows when natural disasters come.
No one chooses to be born in a vulnerable area to take all risks
No one needs a label as an immigrant.
Not everyone has the power to negotiate these things.

Someone

คำจำกัดความ(จริง)

ในทศวรรษของการโหยหาความเป็นธรรมและการอยู่รอดของปากท้อง ท่ามกลางระเบิดเวลาของวิกฤตโลกรวน ช่วงเวลานี้ถือเป็นหนึ่งในจุดสำคัญของประวัติศาสตร์ ที่ประชาชนโลกจะเป็นผู้กำหนดทิศทางของอนาคต อย่างที่ทราบกันดีถึงปรากฎการณ์ ภาวะโลกร้อน หรือ การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ หรือ Climate Change หรือ Climate Crisis และยังมีคำอีกมากมายที่ใช้อธิบายปรากฏการณ์ดังกล่าวนี้ ไม่ว่าคำที่คุ้นเคยจะเป็นคำไหน แต่คำเหล่านี้ก็ไม่สามารถอธิบายถึงสิ่งที่เกิดขึ้นและความรู้สึกผู้ได้รับผลกระทบทั้งหมดได้ 

ด้วยเหตุใดกันเล่า

การขบคิดเกี่ยวกับความยุติธรรมทางสิ่งแวดล้อมเกี่ยวเนื่องมาจาก ความเปราะบางหรืออำนาจในการต่อรอง ของแต่ละประเทศนั้นไม่เท่ากัน เมื่อลองมองจากสถิติความเปราะบาง จะเห็นถึงเค้าโครงของความไม่เป็นธรรมปรากฏ

Charts by “These 6 charts explain the concept of climate justice”. Fast Company, 11.06.21

ซึ่งประเทศไทยมีค่าการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เป็น 4.8 ตัน / คน และมีดัชนีความเสี่ยงเป็น 1.28

เมื่อเรามานั่งพิจารณาเรื่องนี้ให้ใกล้มากขึ้น วิกฤตทางสิ่งแวดล้อม ( Climate Crisis ) เหล่านี้ ไม่สามารถมองเพียงมิติเดียวแต่ต้องรวม มนุษย์, สัตว์  และสิ่งมีชีวิตอื่นๆ เข้าไปในสมการ เพราะเมื่อเรามองผ่านเลนส์ความยุติธรรม ( Justice ) สิทธิมนุษยชน ( Human rights ) และ ความเป็นธรรมทางสิ่งแวดล้อม ( Climate Justice ) จักเป็นเรื่องเดียวกัน

ภาวนาให้เป็นเรื่องสมมติ

องค์การระหว่างประเทศเพื่อการโยกย้ายถิ่นฐาน The International Organization for Migration (IOM) ได้คาดการณ์ว่า จำนวนผู้ได้รับผลกระทบจากปัญหาโลกร้อนจะแผ่ขยายอย่างรวดเร็ว จนทำให้ผู้อพยพจากปัญหาทางสภาพอากาศมีมากขึ้นจาก 44 ล้าน ไปจนถึง 216 ล้านคน ในปี 2050 เท่ากับว่าในเวลา 27 ปีนับจากวันนี้ 172 ล้านคน! 172 ล้านคน! 172 ล้านคน! จะต้องตกอยู่ในสภาวะไร้บ้าน ไร้ถิ่นฐาน ได้รับสารอาหารไม่เพียงพอ เข้าไม่ถึงน้ำสะอาด วัฒนธรรมอาจหล่นหายระหว่างทาง เมื่อเราหยุดพินิจพิจารณาและใช้เวลาไตร่ตรองสักหน่อยกับคำถามที่ว่า  “172 ล้านคนที่กล่าวถึงนั้นสมควรได้รับสิ่งนี้เช่นนั้นหรือ” หรือมากไปกว่านั้น เราจะมั่นใจได้อย่างไรว่าเราจะไม่กลายเป็นหนึ่งในผู้อบยพทางสภาพอากาศวันใดวันหนึ่ง ถ้าหากเป็นเช่นนั้นแล้ว อาจจะทำให้เราตอบคำถามข้างต้นได้ชัดเจนมากขึ้นก็เป็นไปได้

Breathing Justice I เหตุใดจึงมาเอาลมหายใจของฉันไป

ในที่สุดวันที่ทุกคนรอคอยก็มาถึง เมื่อ “ความเท่าเทียม”  มาในรูปแบบของ “ปัญหาที่เท่าเทียม” อากาศที่เป็นทรัพยากรที่ทุกคนเข้าถึงได้ แปลงสภาพทางภาษาเป็น มลพิษ ไม่มีใครเลี่ยงไม่หายใจได้แต่เลี่ยงรับมลพิษทางอากาศได้ อาจจะเป็นกลยุทธ์ทางการตลาดเพื่อยกระดับทางด้านเศรษฐกิจของประเทศแบบก้าวกระโดดของ หน้ากากอนามัย หรือ เครื่องฟอกอากาศก็เป็นได้ 

ดูไปดูมาก็เหมือนว่า ปัญหาทางมลพิษก็พอจะมีทางออก(ทางหนีตาย) ได้อยู่บ้าง ต้นทุนของบางคนอาจสามารถเข้าถึงราคาของเครื่องมือป้องกันมลพิษต่างๆได้ ทว่าแต่การใช้เครื่องฟอกอากาศเพื่อเกิดประสิทธิภาพก็จำเป็นต้องสัมพันธ์กับพื้นที่ด้วยเช่นกัน เท่ากับว่า การมีอำนาจในการต่อรองกับมลพิษไม่ได้มีเพียงอำนาจในการจับจ่ายใช้สอยเครื่องใช้ไฟฟ้า แต่ขึ้นอยู่กับสถาปัตยกรรมที่พึ่งพิง จะเป็นใจมากน้อยเพียงใด

กล่าวได้ว่า ถึงแม้ทุกคนจะเผชิญกับปัญหาเดียวกัน แต่อำนาจใจการต่อรองของปัญหาก็ยังมีช่องว่างมหาศาลอยู่ดี


Photography Documentary

“ความเป็นธรรมทางลมหายใจ – Breathing Justice ” 

สถาปัตยกรรม และ ลมหายใจ

Breathe I ลมหายใจ

“ช่วงฝุ่นก็ต้องขนของย้ายลงมานอนข้างล่างแทน ถ้าจะย้ายก็ไม่รู้จะย้ายไปไหนอยู่ดี” 

ผู้อาศัยอยู่ในสถาปัตยกรรมที่ครอบครัวช่วยกันสร้าง ครึ่งบนเป็นไม้ครึ่งล่างเป็นปูน 

“ตอนมันมาก็สูดเข้าไปนั่นแหล่ะ เราก็ทำอะไรไม่ได้” 

ผู้อาศัยอยู่ในบ้านไม้ที่ครอบครัวและเพื่อนบ้านช่วยกันสร้าง

สารคดีภาพถ่ายที่พาไปสำรวจผู้คนและที่พักพิงอาศัย

ส่วนบุคคลปริศนาที่ปรากฏก็ตามแต่ว่าทุกท่านจะตีความ

ไม่เกินจริงที่เราอยู่ท่ามกลางจุดเปลี่ยนของโลก คุณก็ล้วนเป็นส่วนหนึ่งของประชาชนโลก มีอำนาจใจการเปลี่ยนแปลงเช่นเดียวกันไม่ต่างกับผู้มีอำนาจ ความโชคดีและอำนาจในการต่อรองของเราไม่ได้ดำรงอยู่เสมอไป อย่างไรก็ตามระเบิดเวลากำลังนับถอยหลัง 

โปรดรักษาสุขภาพร่างกายให้แข็งแรง จนกว่าเราจะพบกันใหม่ จนกว่าเราจะมีอากาศบริสุทธิกันอีกครั้ง

Till we breathe again

Reference

  • ใครเป็นผู้ทำให้เกิดโลกร้อน? แล้วใครควรจะรับผิดชอบ? I Kurzgesagt – In a Nutshell https://www.youtube.com/watch?v=ipVxxxqwBQw
พื้นที่สื่อสาร สังคมประชาธิปไตย ชีวิตใหม่ที่ดีกว่า

ทีมข่าวที่ประกอบไปด้วยผู้คนหลากหลาย บ้างก็มาจากทะเล บ้างก็มาจากภูเขา แต่สุดท้ายก็ลงเอยที่ภาคเหนืออยู่ที่ Lanner นี่แหละ...

Lanner Editor
Lanner Editor
ทีมข่าวที่ประกอบไปด้วยผู้คนหลากหลาย บ้างก็มาจากทะเล บ้างก็มาจากภูเขา แต่สุดท้ายก็ลงเอยที่ภาคเหนืออยู่ที่ Lanner นี่แหละ...

More like this
Related

บทเรียนจากหอยมินามาตะ ถึงปลาน้ำกก รัฐยืนยันปรุงสุก-กินได้ แต่ระยะยาวปลอดภัยแค่ไหน?

เรื่อง: สุพศิน สุทธิวรวิทย์ 12 กันยายน 2568  กรมประมงร่วมกับสำนักงานประมงอำเภอแม่อาย รายงานผลตรวจสัตว์น้ำจากแม่น้ำกก จังหวัดเชียงใหม่ โดยสุ่มเก็บตัวอย่างจากหลายจุดในพื้นที่อำเภอแม่อาย...

แรงงานภาคเหนือ ยื่นข้อเสนอถึงกระทรวงแรงงาน ‘Decent Work’ เรียกร้องยกระดับคุณภาพชีวิตแรงงาน

24 ตุลาคม 2568 ที่ศาลากลางจังหวัดเชียงใหม่ เครือข่ายแรงงานภาคเหนือเข้ายื่นหนังสือข้อเสนอ Decent Work หรือ งานที่มีคุณค่า...

สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า ‘เห็ด’ CAC ชวนร่วมกิจกรรมปิดท้าย ‘FUNGI IN YOUR HEADLIGHTS’

พบศิลปิน อานนท์ นงเยาว์ และ NooN Collectiveเสาร์ที่ 25 ตุลาคมนี้ ณ...

‘บ้านหนองเต่า’ รักษาป่า รักษาวิถีชีวิต ท่ามกลางปัญหาสิทธิที่ดิน

เรื่อง: รัญชิดา อาริกุล ‘บ้านหนองเต่า’ ตำบลแม่วิน อำเภอแม่วาง จังหวัดเชียงใหม่ เป็นหมู่บ้านเล็กๆ ของชาวกะเหรี่ยง หรือ...