[ชุดข้อมูล] เปิดพื้นที่ปลูกข้าวโพดในไทย พบว่าใหญ่กว่ากรุงเทพฯ 4.74 เท่า ประเทศเพื่อนบ้านใหญ่กว่า 9.1 เท่า ชี้บรรษัทผูกขาดเป็นเจ้าของทั้งระบบ

Date:

แม้ในจานอาหารที่เรากินอยู่ในทุกวัน อาจไม่ได้มี ‘ข้าวโพดเลี้ยงสัตว์’ เป็นวัตถุดิบหลักในเมนูอาหาร แต่หากเปลี่ยนจาก ‘ข้าวโพดเลี้ยงสัตว์’ เป็น ‘เนื้อไก่’ เนื้อสัตว์ชนิดนี้คงเป็นวัตถุดิบหลักที่เห็นอยู่ในแทบจะทุกเมนู และเป็นวัตถุดิบหลักที่ใครหลายคนเลือกบริโภคในชีวิตประจำวัน

และเบื้องลึกเบื้องหลังของเมนูเนื้อไก่ กลับเต็มไปด้วยเรื่องราวมากมายของพืชชนิดนี้ ที่เป็นฟันเฟืองขนาดใหญ่ในห่วงโซ่อุตสาหกรรมเนื้อสัตว์ที่เติบโตอย่างรวดเร็วในไทยและในระดับโลก และท้ายสุดก็ได้ย้อนกลับมาทำร้ายระบบทางเดินหายใจของประชาชนคนไทยหลายคน ผ่านฝุ่นพิษที่มีชื่อเรียกว่า PM2.5

บทความนี้จะเปิดข้อมูลที่สำคัญ พร้อมพาผู้อ่านไปสำรวจว่าแท้จริงแล้วปัญหามลพิษทางอากาศที่อยู่ในพื้นที่ภาคเหนือ มีเส้นทางอย่างไร ตั้งแต่การปลูกข้าวโพดในระบบเกษตรพันธสัญญา ผ่านไปยังอุตสาหกรรมเนื้อไก่ที่เติบโตขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งนำมาสู่ปัญหาฝุ่นในท้ายสุด และเบื้องหลังของปัญหาเหล่านี้ มีนโยบายใดจากทั้งภาครัฐและเอกชนที่มีส่วนเกี่ยวข้อง

หนึ่งในกลไกหลักที่ขับเคลื่อนอุตสาหกรรมเนื้อไก่อย่างเข้มข้น คือการปลูกข้าวโพดในระบบ ‘เกษตรพันธสัญญา’ ระบบดังกล่าวเป็นรูปแบบธุรกิจแบบหนึ่ง โดยอาศัยความร่วมมือระหว่างเกษตรกรและภาคธุรกิจเอกชน ภายใต้ระบบนี้ ภาคธุรกิจเอกชนจะทำข้อตกลงล่วงหน้ากับเกษตรกร เช่น การรับซื้อผลผลิต การประกันราคา ในบางครั้งอาจมีเงื่อนไขเพิ่มเติมที่กำหนดให้เกษตรกรต้องปฏิบัติตาม เช่น การใช้เมล็ดพันธุ์ ปุ๋ย หรือปัจจัยการผลิตจากบริษัทเท่านั้น อีกทั้งต้องจำหน่ายผลผลิตให้กับบริษัทผู้ว่าจ้างแต่เพียงรายเดียว

ระบบดังกล่าวทำให้เกษตรกรมีสถานะคล้าย ‘พาร์ทเนอร์’ ที่เป็นส่วนหนึ่งของห่วงโซ่การผลิต โดยที่บริษัทเอกชนไม่จำเป็นต้องลงทุนด้านที่ดิน แรงงาน หรือรับความเสี่ยงจากภัยพิบัติ โรคระบาด และต้องรับผิดชอบต่อผลกระทบทางสิ่งแวดล้อม เช่น ความเสื่อมโทรมของหน้าดิน หรือฝุ่นที่เกิดจากการเผาเศษซากพืชหลังการเก็บเกี่ยว

ดาวน์โหลด

อ่านรายงาน เปิดพื้นที่ปลูกข้าวโพดในไทย พบว่าใหญ่กว่ากรุงเทพฯ 4.74 เท่า ประเทศเพื่อนบ้านใหญ่กว่า 9.1 เท่า ชี้บรรษัทผูกขาดเป็นเจ้าของทั้งระบบ https://www.lannernews.com/24042568-01/

ชุดข้อมูลนี้สามารถนำไปต่อยอดในทางสาธารณะที่ไม่แสวงหาผลกำไรได้อย่างอิสระ โดยไม่ต้องขออนุญาต ขอเพียงการอ้างอิงแหล่งที่ม

วีรภัทร เหลาเกิ้มหุ่ง

อดีตนักศึกษาเศรษฐศาสตร์การเมือง ผู้ชื่นชอบในการเดินป่า ปรัชญาและดนตรีสากล พบเจอได้ตามร้านขายเครื่องดื่ม ทุกเทศกาลและวันหยุดนักขัตฤกษ์

วีรภัทร เหลาเกิ้มหุ่ง
วีรภัทร เหลาเกิ้มหุ่ง
อดีตนักศึกษาเศรษฐศาสตร์การเมือง ผู้ชื่นชอบในการเดินป่า ปรัชญาและดนตรีสากล พบเจอได้ตามร้านขายเครื่องดื่ม ทุกเทศกาลและวันหยุดนักขัตฤกษ์

ศาลเชียงรายนัดไต่สวน 2 ตัวแทนชุมชน หลังร้องเพลงซอคัดค้านโรงไฟฟ้าขยะป่าหุ่ง ชาวบ้านย้ำแค่ปกป้องบ้านเกิด

ภาพ: วชิรญาณ์ วิรัชบุญญากร 1 ธันวาคม 2568 ที่ศาลจังหวัดเชียงราย พันโทสมเจต ช่างซอ หรือ...

เมืองเพื่อ ‘รถ’ หรือ ‘คน’ ทุ่ม 2–4 พันล้านแก้รถติดคันคลอง ชาวเชียงใหม่ถามกลับ “ออกแบบเพื่อใคร?”

เรื่อง: วรรณวิษา พะเลียง โครงการปรับปรุงถนนทางหลวงหมายเลข 121 หรือ ‘ถนนคันคลองชลประทาน’ ของกรมทางหลวง กลายเป็นประเด็นร้อนด้านผังเมืองครั้งใหญ่ของเชียงใหม่ หลังรัฐเสนอใช้งบประมาณกว่า...

กฎหมายเปิดเเต่สิทธิยังติดขัด วงสนทนาเครือข่ายยุติการตั้งครรภ์ในเชียงใหม่ กับกำแพงอคติที่ต้องฝ่าไป

เรื่อง: วรรณวิษา พะเลียง ภาพ: พิมลวรรณ ปานทุ่ง 23 พฤศจิกายน 2568 มูลนิธิทำทาง ร่วมกับสองสถานบริการทำแท้งปลอดภัยในจังหวัดเชียงใหม่...

ละลานล้านนา: ‘เจี้ย’ เรื่องเล่าสั้นๆ ที่มากไปกว่านิทานพื้นบ้านล้านนาแค่การสะท้อนนัยยะทางการเมือง

เรื่อง: ปวีณา หมู่อุบล มีผู้กล่าวไว้ว่าหากพูดถึง “เจี้ย” หรือ “เจี้ยก้อม” กับคนล้านนาแล้ว ก็จะรู้กันดีว่าหมายถึงเรื่องเล่าขนาดสั้นๆ ทั้งนี้ก็เพราะเจี้ยเป็นสิ่งที่อยู่ในวิถีชีวิตของชาวล้านนามาอย่างยาวนาน...