กองบรรณาธิการ

‘แม่น้ำสาย’ ถือเป็นหนึ่งในแม่นํ้าสำคัญที่กั้นพรมแดนระหว่างจังหวัดเชียงรายของไทยและเมืองท่าขี้เหล็กในรัฐฉานของเมียนมา โดยบริเวณริมสองฝั่งแม่น้ำเต็มไปด้วยกิจกรรม การค้าขาย และการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรม ทำให้พื้นที่ดังกล่าวกลายเป็นหัวใจของเศรษฐกิจท้องถิ่น สืบเนื่องมาจากสถานการณ์แม่น้ำกกปนเปื้อนสารพิษจากการทำเหมืองแร่ในรัฐฉาน ประเทศเมียนมา (อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่)  จึงนำมาสู่การตั้งถามต่อแม่น้ำสาขาอื่นๆ ที่เชื่อมโยงกับชายแดนเมียนมา ว่ามีแม่น้ำใดเชื่อมโยงอีกบ้าง จากกรณีดังกล่าว พบว่าแม่น้ำสาขาอื่นที่เชื่อมโยงกับชายแดนเมียนมาอีก 2 สาขาแม่น้ำ คือ 1. แม่น้ำสาย และ 2. แม่น้ำรวก อย่างไรก็ตาม รายงานชิ้นนี้จะมุ่งเน้นไปที่การประเมินความเสียหายของ ‘แม่น้ำสาย’ เป็นหลัก...

ภาพ: กัญญ์วรา  หมื่นแก้ว 17 กันยายน 2568 ตัวแทนชุมชนบ้านแม่ฮ่างและชุมชนบ้านสันติสุข ตำบลนาแก อำเภองาว จังหวัดลำปาง พร้อมมูลนิธิพัฒนาภาคเหนือ เดินทางเข้าพบ จีระ ทรงพุฒิ ผู้อำนวยการสำนักจัดการทรัพยากรป่าไม้ที่ 3 (ลำปาง) เพื่อยื่นหนังสือถึงรัฐมนตรีว่าการกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ผ่านสำนักจัดการทรัพยากรป่าไม้ที่ 3 เรื่องการยืนยันขอยกเลิกโครงการจัดที่ดินตามนโยบายคณะกรรมการนโยบายที่ดินแห่งชาติ (คทช.) โดยมี อนุชาติ สุปัญญา...

การเลือกตั้งซ่อมสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร (ส.ส.) จังหวัดเชียงราย เขต 7 เมื่อวันที่ 14 กันยายน 2568 สิ้นสุดลงด้วยชัยชนะอย่างท่วมท้นของ สง่า พรมเมือง ผู้สมัครหมายเลข 1 จากพรรคเพื่อไทย การเลือกตั้งซ่อมครั้งนี้มีผู้มีสิทธิเลือกตั้งรวม 133,960 คน ครอบคลุม 285 หน่วยเลือกตั้งใน 5 อำเภอ ได้แก่ เชียงแสน...

14 กันยายน 2568 ที่ห้องประชุมชั้น 8 วัดท่าตอน อำเภอแม่อาย จังหวัดเชียงใหม่ มีการจัดเวทีชุมชนกรณีมลพิษข้ามพรมแดนจากการทำเหมืองแร่บริเวณแม่น้ำกก สาย รวก และโขง พร้อมถกประเด็นโครงการฝาย–ม่านดักตะกอน โดยมีพระมหานิคม มหาภินิกขมฺโน ผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดท่าตอน เป็นประธานการประชุม ร่วมด้วยเครือข่ายภาคประชาชน มูลนิธิพัฒนาชุมชนและเขตภูเขา กลุ่มเสรีภาพแม่น้ำโขง สมาคมแม่น้ำเพื่อชีวิต และชาวบ้านกว่า 60 คนจากพื้นที่ลุ่มน้ำกกตอนบน พระมหานิคม...

เชียงใหม่กำลังจับตาการปรับปรุงผังเมืองรวมฉบับใหม่ ที่มีแนวโน้มจะเปลี่ยนพื้นที่ริมน้ำปิงและคลองแม่ข่า จากเดิมที่กำหนดไว้เพื่อการนันทนาการและรักษาสิ่งแวดล้อม ไปสู่พื้นที่พาณิชยกรรมและที่อยู่อาศัยหนาแน่น การตัดสินใจนี้ไม่เพียงแต่จะพลิกโฉมภูมิทัศน์เมือง แต่ยังอาจส่งผลกระทบโดยตรงต่อสิทธิการเข้าถึงทรัพยากรสาธารณะของคนเชียงใหม่ ข้อกำหนดร่างใหม่เปิดทางให้อาคารริมแม่น้ำสร้างได้สูงถึง 23 เมตร จากเดิมที่กำหนดไว้เพียง 12 เมตร ลดพื้นที่ว่างรอบอาคารจากอย่างน้อย 50% เหลือ 20% และลดพื้นที่น้ำซึมผ่านได้จาก 25% เหลือเพียง 4% นั่นหมายความว่าความหนาแน่นของอาคารจะเพิ่มขึ้น การระบายน้ำผิวดินแย่ลง และความร้อนสะสมในเมืองสูงขึ้น การถมดินเพื่อพัฒนาโครงการโดยเอกชนยังอาจเพิ่มความเสี่ยงน้ำท่วมให้กับพื้นที่ข้างเคียง พื้นที่ริมน้ำที่เคยเป็นสีเขียวเพื่อการพักผ่อนและการใช้ประโยชน์ร่วมกันของคนทั้งเมือง กำลังจะถูกจำกัดเป็นสิทธิส่วนบุคคลของเอกชน...