ศิลปะ-ศิลปิน

ผลงานศิลปะจากยุคล่าอาณานิคมสู่ยุคโลกาภิวัฒน์

22 กรกฎาคม 2566 เวลา 18.30 น. ‘จริงใจแกลลอรี่’ ในพิธีเปิดนิทรรศการ ‘The Lost Supper Supper Club’ โชว์ผลงานศิลปะบอกเล่าภูมิทัศน์การเมืองจากยุคล่าอาณานิคมสู่ยุคโลกาภิวัฒน์ ซึ่งเป็นผลงานของ อัลวิน รีอามิลโล (Alwin Reamillo) ศิลปินร่วมสมัยชาวฟิลิปปินส์ โดยบรรยากาศภายในงานมีผู้สนใจเข้าร่วมชมผลงานจำนวนมาก อัลวิน เป็นที่รู้จักในระดับนานาชาติตั้งแต่ทศวรรษที่ 90 ด้วยผลงานศิลปะที่ทํางานโดยตรงต่อความคิด...

ONCE IN A BLUE MOON Sci-Fi, Romance ฉบับ Girl Love ที่เราทุกคนคือส่วนหนึ่งบนดวงดาว

เรื่อง: Lanner ภาพ: filmfilmbypawae “ONCE IN A BLUE MOON ปิดเทอมนี้ ฉันมีเธอ” ละครเวทีโรแมนติก-มิวสิคัล เรื่องแรกในปี 2566 ของ Wonderjuey. กลุ่มคนละครสร้างสรรค์ในจังหวัดเชียงใหม่ ที่อยากมอบเสียงหัวเราะและแรงบันดาลใจในการใช้ชีวิตในโลกที่แสนโลกร้าย ที่การกลับมาทำละครครั้งนี้ ที่มีโจทย์ตั้งต้นคือการทำละครแนว Girl Love ซึ่งทำให้ละครเรื่องนี้มีความซับซ้อนในเรื่องของแนวทางในการนำเสนอ รวมไปถึงการส่งสารที่แม้จะเล่าเรื่องง่ายๆ อย่างความสัมพันธ์เพื่อนแอบรักเพื่อน แต่ก็เต็มไปด้วยส่วนผสมสำคัญอื่นๆ...

มานุช: Ma La La ดินแดนซ้อนทับนิทานหลอกเด็กไม่อยากตื่น

น่าตื่นเต้นมากที่ มานุช: Ma La La หนึ่งในละครจาก Wherever Project โดยสมาชิกจากชมรมการแสดงมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ที่บัตร sold out ก่อนวันแสดงเพียงหนึ่งวัน ทั้งนี้ DREAMLAND ร่องรอย ละครที่เป็นส่วนหนึ่งใน Wherever Project ก็ได้กระทำความสำแดงไปก่อนหน้านี้ ในแบบที่บ้าพลังเป็นอย่างมากเช่นกัน โดย มานุช: Ma La...

แด่สวรรค์ชั้นดึงดาว I Can See Paradise, But I Can’t Enter นิทรรศการศิลปะของเหล่าลูกความศูนย์ทนายฯ ผู้ตั้งคำถามต่อสรวงสวรรค์

แม้ตอนนี้เราอาจจะกำลังจับจ้องกับการจัดตั้งรัฐบาลใหม่ นายกรัฐมนตรีคนใหม่ หรืออะไรที่ลงท้ายว่า “ใหม่” กันอยู่อย่างจดจ่อ แต่หันไปในอดีตไม่ไกลมากการดันเพดานของประชาชนก็เป็นเรื่องใหม่มากพอที่จะยังคงความสดเอาไว้ไม่มีเก่า “เมื่อสรวงสวรรค์กลายเป็นสิ่งที่ไม่อาจถูกตั้งคำถาม อิสระที่จะเรียกร้องและแสดงออกกลายเป็นสิ่งผิด” I Can See Paradise, But I Can’t Enter นิทรรศการศิลปะของคนผู้ตั้งคำถามต่อสรวงสวรรค์ ที่เป็นเหมือนแผลเก่าแต่ยังสด เพราะทุกครั้งที่มีการตั้งคำถามต่อเบื้องบน รอยประทับฟ้าประทานก็โต้ตอบการท้าทายทุกครั้งไป ‘หยอด’ ทวีพัฒน์ Curator ของ ONION Art Space...

DREAMLAND ในสภาวะครึ่งหลับครึ่งตื่น ความจริงอาจย้อนมาโดยไร้ซึ่งร่องรอย

ภาพ: วิรัญชนา พงษ์บ้านไร่ ,เตชินท์ รุ่งวัฒนโสภณ นับเป็นความอหังการที่น่าจับตามองสำหรับ Wherever Project โปรเจกต์ที่เป็นเหมือนกับการคืนสู่เหย้าของเหล่าสมาชิกชมรมการแสดง มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ที่ห่างหายไปเกือบ 3 ปีเต็ม มาในคราวนี้ก็ใส่เต็มแบบไม่ยั้ง ชนิดที่ว่าเราอาจจะได้เห็นซีนละครเชียงใหม่กลับมามีสีสันจัดจ้านหลังพิษโควิด-19 โดย Wherever Project ที่อิงจากที่ไหนก็ได้ ทำละครที่ไหนก็ได้ แม้ว่าจะแยกย้ายกันไปทำงานละครแต่มันทำบางอย่างไม่ได้ มันต้องทำด้วยกันถึงจะทำได้ จนออกมาเป็นละครสองเรื่อง DREAMLAND ร่องรอย กำกับโดย ยอร์ช-สหัสวรรษ ทาติ๊บ และ มานุช...