Tag: PM2.5

ล่าสุดวันนี้ (24 เมษายน 2567) ทีมทนายความมีความคืบหน้าสำหรับความคดีฝุ่น PM2.5 ภาคเหนือ โดยศาลปกครองสูงสุดรับอุทธรณ์คดีฝุ่นภาคเหนือของคณะกรรมการสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ และมีคำสั่งให้ประชาชนผู้ฟ้องคดีทำคำแก้อุทธรณ์คดีตามที่คณะกรรมการสิ่งแวดล้อมแห่งชาติได้ยื่นอุทธรณ์คดีฝุ่นภาคเหนือภายใน 30 วัน ตามหนังสือคดีหมายเลขดำที่ อ.517/2567 ลงวันที่ 3 เม.ย. 2567 ย้อนกลับไปเมื่อเมื่อวันที่ 10 เม.ย. 2566 ประชาชนภาคเหนือจำนวน 10 คน ได้แก่...

กระแสวิพากษ์วิจารณ์ที่กำลังร้อนแรงล่าสุดในขณะนี้คงหนี้ไม่พ้น กรณีที่นายนิรัตน์ พงษ์สิทธิถาวร ผู้ว่าราชการจังหวัดเชียงใหม่ นำแถลงข่าวการปฏิบัติการทางการแพทย์และบริการสาธารณสุข เพื่อรักษาผู้ป่วยทางเดินหายใจและกลุ่มเปราะบาง รวมทั้งมาตรการดูแลประชาชนและนักท่องเที่ยวในพื้นที่จังหวัดเชียงใหม่ ที่ห้องประชุมบุญสม มาร์ติน อาคารบุญสม มาร์ติน โรงพยาบาลมหาราชนครเชียงใหม่ เมื่อวันที่ 8 เมษายน 2566 ที่ผ่านมา โดยในช่วงที่มีการเปิดโอกาสให้ซักถามนั้นมีผู้สื่อข่าวหนังสือพิมพ์มติชน ประจำจังหวัดเชียงใหม่ ได้เป็นตัวแทนของสื่อมวลชนเชียงใหม่ ตั้งคำถามและข้อสังเกตเกี่ยวกับการพยายามปกปิดข้อมูลสถานการณ์และปัญหาเรื่องมลพิษหมอกควันและไฟป่าของหน่วยงานราชการจังหวัดเชียงใหม่ ซึ่งก่อนหน้านี้มีการกล่าวอ้างว่าสื่อนำเสนอข่าวไม่ถูกต้องตามความเป็นจริงหรือเป็นการนำเสนอข่าวที่เป็นเฟกนิวส์ ทำให้ตัวแทนสื่อมวลชนเชียงใหม่ยืนยันว่าการนำเสนอข่าวเป็นไปตามความเป็นจริงและเพื่อประโยชน์สาธารณะให้ผู้คนได้รับรู้สถานการณ์ตามความเป็นจริงและเกิดความตระหนักตื่นตัวแล้วสามารถดูแลปกป้องตัวเองได้อย่างถูกต้อง จากข่าวดังกล่าวที่ออกมาทำให้เราต้องกลับมาทบทวนกันอีกครั้ง...

เมษายนช่วงเวลาของการเข้าสู่ฤดูร้อนอย่างเป็นทางการ ลำปางถือเป็นจังหวัดหนึ่งที่มีสถิติอุณหภูมิร้อนแรงติดอับดับต้น ๆ ของรัฐไทย จากการติดตามข่าวผ่านสื่อในรอบสัปดาห์ คำว่า “ลำปางร้อนมาก” เป็นที่พูดถึงถกเถียงกันเป็นอย่างมาก เนื่องจากสโลแกนอันหนึ่งของจังหวัดลำปางที่ประชาชนทั่วไปจดจำขนานนามว่า “ลำปางหนาวมาก” ถือเป็นสิ่งที่เป็นคู่ตรงข้ามกันอย่างชัดเจน เมื่ออากาศที่ร้อนแรงเพียงอย่างเดียวอาจไม่เพียงพอ อีกหนึ่งสิ่งที่เกิดขึ้นตามมาควบคู่กับความร้อน คือ ฝุ่น PM 2.5 ที่ค่าของฝุ่นนั้นพุ่งทยานไม่แพ้สภาพอากาศที่ร้อนแรง รวมทั้งไฟป่าที่เกิดขึ้นพร้อมกันทั่วประเทศ เดือนที่ผ่านมาสถานการณ์ฝุ่น PM 2.5 ยังคงเกิดขึ้นมาอย่างต่อเนื่องจนถึงปัจจุบัน ทัศนวิสัยการมองเห็นจากตัวเมืองไปยังดอยพระบาทที่อยู่ห่างจากตัวเมืองไม่มากนักกลายสภาพเป็นภูเขาที่หายไปในพริบตา เมื่อพิจารณาประกอบกับการที่มีประชาชนร้องทุกข์ผ่านสื่อ...

วิกฤตการณ์ทางสภาพอากาศที่เกิดขึ้นในภาคเหนือนั้น ไม่ว่าจะปีไหน ๆ ทุกคนจะต้องได้รับรู้ มีเสียงหรือคำวิจารณ์จากคนในพื้นที่ที่ต้องประสบกับปัญหาฝุ่นพิษดังกล่าวโดยตรง พื้นที่ของข่าวมีการนำเสนอปัญหาและนโยบายจากรัฐบาล หรือภาพเจ้าหน้าที่รวมไปถึงอาสาสมัครที่ดมควัน เสี่ยงชีวิตไปกับภารกิจดับไฟ จากที่กล่าวเบื้องต้นเราจะเห็นว่า วิกฤตการณ์ทางสภาพอากาศ หรือปัญหาฝุ่นพิษ PM2.5 นั้น ไม่ใช่เรื่องใหม่ ไม่ใช่การรับรู้ที่ผู้คนไม่สามารถจินตนาการได้ว่าฝุ่น PM2.5 คืออะไร ซึ่งอาจจะแตกต่างจากเมื่อหลายปีที่ผ่านมา ก่อนหน้าที่ทั้งคนในภาคเหนือและคนในกรุงเทพมหานครจะเริ่มพบว่า PM2.5 นั้นอันตรายมากขนาดไหน แต่ที่กล่าวมาทั้งหมดอาจดูสวนทางกับการแก้ไขปัญหาที่คนในพื้นที่ที่ประสบภัยยังมองว่าสิ่งที่รัฐบาลพยายามจัดการนั้นยังไม่เพียงพอและดูเหมือนเป็นเพียงการรับมือกับเหตุการณ์เฉพาะหน้า ซึ่งปัญหาเรื่องฝุ่นคงไม่อาจเรียกได้ว่าเป็นเหตุการณ์เฉพาะหน้าได้อีกต่อไป เราจะเห็นว่ามีทั้งงานวิจัย บทสัมภาษณ์ในหลากหลายประเด็นที่ทำการศึกษาหรือสนทนาในประเด็นเรื่องฝุ่นอันมากมาย...

การเปลี่ยนเข้าสู่เศรษฐกิจทุนนิยมในนามของเสรีนิยมใหม่ สิ่งสำคัญอย่างหนึ่งคือการทำให้เอกชนเกิดแรงจูงใจเพื่อจะสามารถเข้าสู่การแข่งขันได้อย่างเสรีโดยปราศจากการผูกขาดโดยรัฐ จนเมื่อมีการเปิดให้ทุนสามารถเคลื่อนย้ายได้อย่างเสรี จึงนำไปสู่ปัญหาการย้ายถิ่นฐานของธุรกิจเพื่อหลีกเลี่ยงกฎระเบียบด้านสิ่งแวดล้อม ซึ่งเป็นปัญหาใหญ่ที่ส่งผลกระทบต่อโลกอย่างมหาศาล หนึ่งในปัญหาที่ทวีความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ คือ “ปัญหาหมอกควัน” หรือ “ฝุ่นพิษ” ในภาคเหนือของไทย วงจรอุบาทว์ของฤดูฝุ่นพิษวนเวียนกลับมาฉายซ้ำความทุกข์ทรมานให้กับประชาชนทุกปี แนวทางการแก้ไขที่ผ่านมาอาจไม่เพียงพอหากยังละเลยที่จะพูดถึงต้นตอที่แท้จริงของปัญหา ซึ่งฝังรากลึกจาก “การขยายตัวของทุน” ที่มุ่งเน้นการผลิตเพื่อแสวงหาความมั่งคั่งและผลกำไรสูงสุดอย่างไม่มีขีดจำกัดด้านพรมแดน โดยไม่ได้คำนึงถึงความอยู่ดีกินอิ่มของแรงงานหรือคุณภาพชีวิตของเพื่อนมนุษย์ รัฐเอื้อทุนข้ามพรมแดน: ตัวละครหลักเสี่ยงสร้างวิกฤตฝุ่น-ละเมิดสิทธิมนุษยชน แนวคิดเสรีนิยมใหม่ผลักดันให้กลุ่มธุรกิจมุ่งเน้นผลิตสินค้าราคาถูกเพื่อตอบสนองต่อกลไกตลาดโลก และยังผลักดันให้โรงงานอุตสาหกรรมจำนวนไม่น้อยเลือกย้ายฐานการผลิตมายังประเทศกำลังพัฒนาซึ่งมีกฎระเบียบด้านสิ่งแวดล้อมที่หย่อนยาน บางครั้งทำให้เกิดมลพิษทางอากาศอย่างมหาศาล แม้ว่าในทางทฤษฎีจะมีการพยายามลดบทบาทการควบคุมตลาดของรัฐ แต่ทว่าในทางปฏิบัติรัฐกลับทำหน้าที่เอื้ออำนวยความสะดวกในทางเศรษฐกิจ โดยเฉพาะในการควบคุมมลพิษข้ามพรมแดนที่โบ้ยว่าอยู่นอกเหนืออำนาจการกำกับควบคุมและยากจะจัดวางความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ รายงานเปิดปมทุนข้ามชาติกับควันพิษข้ามพรมแดน โดย...