กองบรรณาธิการ

24 ธันวาคม 2565 เมื่อวันที่ 26 พฤศจิกายน 2565 มีการจัดเสวนาวิชาการ "การศึกษาไทยใต้เงาปฏิวัติ 2475...

รุ่งแสงสาง... ฉันเดินทางแสวงหาขอบฟ้าใหม่ เหนือทุ่งธารรานร้าวแสนยาวไกล นับแต่ยังเยาว์วัยในครั้งนั้น มีสิ่งหนึ่งซึ่งค้างอยู่กลางอก ความทรงจำเรื้อรกสะทกสั่น รูปเลือนรางทาบทับกับวารวัน ตอกตรึงดั่งเงาฝันอันหม่นมัว คือภาพแม่และฉันคืนวันเก่า ยามสองเราระหกระเหินย่ำเดินทั่ว ฉันเพียงตามแม่ไปใจเต้นรัว แม่บอกว่าอย่ากลัว..บ้านแม่เอง แผ่นดินแม่แม้ขึ้นลงเลียบดงป่า แต่ใครเล่าจะกล้ามาข่มเหง กะเหรี่ยง-ไทใหญ่,รายเรียงรักเสียงเพลง เขาไม่เคยอวดเบ่งเบียดเบียนคน ปากก็ว่าขาก็เดินจนเกินตรอก แม่เร่บอกขายของริมท้องถนน ขนมจ้า จากแม่ปิงหญิงยากจน ต้องอดทน,มีลูกน้อยคอยเลี้ยงดู เดินหลังแม่เช้าสายจวนบ่ายคล้อย มองเมฆลอยลอดไม้ให้หดหู่ แม่พูดซ้ำ,น้ำตาฉันพลันร่วงพรู จิตรับรู้ทุกข์ยากลำบากกาย ความรู้สึกไหววาบ,ราวภาพประทับ ดุจไฟไม่มอดดับ ไม่ลับหาย เสียง “สามัญ” จะร่ำร้องก้องจนตาย ไม่สูญสลาย หากสถิตนิจนิรันดร์ เล่าเรื่องราวเล็กน้อยรอยชีวิต สื่อสารถึงรอยคิดและรอยฝัน เผื่อวันหนึ่งเวลาพรากเราจากกัน สาส์นอักษรยังยืนยัน “อุดมการณ์” ว่านั่นคืองดงามยาม “เทียมเท่า” เพื่อเพื่อนพ้องพี่น้องเราได้สืบสาน ดังปรากฏให้เห็นเช่นตำนาน ของมนุษย์นับแต่กาลอันไกลโพ้น ฉันเดินทางแสวงหาขอบฟ้าใหม่ เมื่อวิญญาณกระจ่างใสไม่พร่ำบ่น เก็บเรื่องเล่าเยาว์วัยไว้สอนตน ว่า “เสรีชน”...

23 ธันวาคม 2565 IBM 1401 ชุดการแสดงในความร่วมมือระหว่าง Glom Immersive Theatre และลานยิ้มการละคร...

เมื่อวาน (วันที่ 22 ธันวาคม  2565) เวลา 11.00 น. ชาวบ้าน...

เรื่อง: พชร คำชำนาญ เมื่อวันนี้ (21 ธันวาคม 2565) มูลนิธิพัฒนาภาคเหนือรายงานว่า บ้านใหม่ล้านนา อ.จอมทอง...