ความคิดเห็น

‘นายูไหลไปรามฯ’ การโบยบินอ(ยาก)จะกลับของแวรุงชายแดนใต้ ตอนที่ 1

ชายหนุ่มพูดภาษามลายู หญิงคลุมฮิญาบ เดินขวักไขว่ไปมาสองข้างถนนในซอยรามคำแหง 53 ตัดสลับกับภาพร้านรวงที่ตั้งโต๊ะขายข้าวยำ ขนมจือปุ ขนมเจะเเมะ และรถมอเตอร์ไซค์จอแจสวมป้ายทะเบียนปัตตานี ยะลา หรือนราธิวาส เหล่านี้คือภาพฉากที่สามารถพบเจอได้เป็นปกติทุกครั้งที่เดินทางผ่านไปย่านหน้ามหาวิทยาลัยรามคำแหง...

‘เอาะ มึ โอะเก’ เมื่ออาหารคือภาษาสามัญ บนพื้นที่กลางของเยาวชนชาติพันธุ์ที่ฝันเปลี่ยนแปลงสังคม

“เอาะ มึ โอะเก” เป็นภาษาปกาเกอะญอที่มีความหมายว่า มาร่วมมื้ออาหารอย่างเอร็ดอร่อยด้วยกัน เป็นเหมือนการเชื้อเชิญที่แสนสามัญ นอกจากความหมายดังกล่าวแล้ว ยังเป็นชื่อของกิจกรรม 'Equal space :...

จังหวัดเชียงใหม่กับการแก้ปัญหาไฟป่า-PM2.5 และ FireD (ไฟดี) ในปี 2567

หากย้อนกลับไปดูมาตรการแก้ไขปัญหาไฟป่าและฝุ่นควัน PM 2.5 ของ จังหวัดเชียงใหม่ ในหลายปีที่ผ่านมา มีแนวทางสำคัญคือ “ห้ามเผา ใครเผาโดนจับ” โดยในปี 2566...

ทิ้งไว้กลางทาง ระบบขนส่งเชียงใหม่ ทำไม่ถึง 

เชียงใหม่เป็นจังหวัดที่มีนักท่องเที่ยวเยอะเป็นอันดับต้น ๆ ของภาคเหนือ รวมถึงยังเป็นจังหวัดที่มีชื่อเสียงในด้านขนบธรรมเนียมประเพณี วัฒนธรรมอันสวยงาม การแสดงศิลปะ และงานเทศกาลดนตรี ล้วนเป็นแลนมาร์คที่ขึ้นชื่อให้แก่นักท่องเที่ยวทั้งชาวไทยและชาวต่างชาติ ให้หลั่งไหลเข้าสู่เชียงใหม่ ถึงแม้จะมีนักท่องเที่ยวมากมายสัญจรอยู่ทั่วมุมเมือง แต่ระบบขนส่งมวลชนในจังหวัดเชียงใหม่ ก็ไม่สามารถตอบสนองความต้องการของประชาชนได้...

รำลึก “บุญสนอง บุณโยทยาน” นักสังคมนิยมคนล้านนา เหยื่อทมิฬขวาพิฆาตซ้าย ตอนที่ 2 : พรรคและอุดมการณ์สังคมนิยมของบุญสนอง

ว่าด้วยอุดมการณ์นั้น แม้บุญสนองจะทราบดีและเคยระบุไว้ในงานเขียนทางวิชาการของเขาด้วยว่าอุดมการณ์สังคมนิยมยังเป็นสิ่งที่ไม่สู้แพร่หลายนักในสังคมไทย หากแต่ตัวบุญสนองนั้นไม่เคยปกปิดความเป็นนักสังคมนิยมของตัวเองเลย ดังจะเห็นได้จากการตั้งชื่อพรรคการเมืองที่แสดงอุดมการณ์อย่างตรงไปตรงมาว่า “พรรคสังคมนิยมแห่งประเทศไทย” ข้อเขียนและบทสัมภาษณ์ต่าง ๆ ของบุญสนองเต็มไปด้วยศัพท์แสงฝ่ายซ้ายต่าง ๆ เช่น การกดขี่ขูดรีด...