บทกวีโดย : ปรัชวิชญ์ บุญยะวันตัง

1 พฤษภาคม
วันแรงงาน
วันที่สับปะรดกระป๋องหมดอายุ
ในหนังเรื่อง Chungking Express
วันที่แม่ออกไปทำงาน
วันที่พ่อออกไปทำงาน
วันที่คุณออกไปทำงาน
วันที่สายพานการผลิตยังคงเคลื่อนไหล
ปล่องควันในเมืองใหญ่ยังพ่นลมหายใจ
วันจันทร์ของชนชั้นกรรมาชีพปากกัดตีบถีบ
มีแรงงานที่ออกไปทำงาน
มีแรงงานทำงานควบกะ
มีแรงงานที่ว่างงาน
มีแรงงานออกไปเดินขบวน
เรียกร้องรัฐสวัสดิการและสหภาพแรงงาน
แรงงานบางคนผละออกจากขบวน
กึ่งเดินกึ่งวิ่งรีบไปเข้ากะ
สติ๊กเกอร์ May Day ยังคงติดบนปกเสื้อ
เราทุกคนคือแรงงาน
และพวกเราจำนวนหยิบมือหนึ่ง
คือนายทุนที่กำหนดชีวิตคุณ
ทุก ๆ วันแรงงาน
สับปะรดกระป๋องในหนัง หว่อง การ์ไว ยังคงหมดอายุ
แรงงานเดินขบวนเรียกร้องสหภาพแรงงาน
แต่สายพานการผลิตไม่เคยหยุดเดิน
แม้เฟืองตัวหนึ่งหลุดหายไป
เฟืองตัวใหม่จะเข้ามาแทนที่
ชนชั้นแรงงาน
ก้มหน้าก้มตาทำงาน
ในวันแรงงานที่ไร้สหภาพแรงงาน
ชนชั้นว่างงาน
ยังคงว่างงานวันยังค่ำ
ในประเทศที่ไร้งาน
ในประเทศที่ไร้รัฐสวัสดิการ
และไร้สหภาพแรงงาน.

ทีมข่าวที่ประกอบไปด้วยผู้คนหลากหลาย บ้างก็มาจากทะเล บ้างก็มาจากภูเขา แต่สุดท้ายก็ลงเอยที่ภาคเหนืออยู่ที่ Lanner นี่แหละ...