27 มกราคม 2566 เครือข่ายผู้รักประชาธิปไตยแพร่ จัดกิจกรรมยืนหยุดขัง ในรูปแบบของ Flash Mob 10 พิกัดทั่วเมืองแพร่ เพื่อเรียกร้อง 3 ข้อ ของตะวันและแบม โดยแต่ละสถานที่จะจัดกิจกรรมเป็นเวลาพิกัดละ 12 นาที ตั้งแต่เวลา 15:00 น. เป็นต้นไป มีการชูป้ายที่มีเนื้อหาว่า “ปล่อยเพื่อนเรา” “ยกเลิก ม.112” “ฮาบ่เอา 112” “ศาลต้องยุติธรรม”
โดยทั้ง 10 พิกัดมีสถานที่ดังต่อไปนี้
พิกัดที่ 1 : หน้าศาลากลาง จังหวัดแพร่
พิกัดที่ 2 : หน้าศาล จังหวัดแพร่
พิกัดที่ 3 : หน้าโรงเรียนนารีรัตน์
พิกัดที่ 4 : หน้าวิทยาลัยเทคนิคแพร่
พิกัดที่ 5 : หน้าโรงเรียนเจริญราษฎร์
พิกัดที่ 6 : บริเวณ 4 แยกโบ้เบ้-เหมืองหิต
พิกัดที่ 7 : หน้า วิทยาลัยอาชีวะศึกษาแพร่
พิกัดที่ 8 : หน้าโรงเรียนพิริยาลัย
พิกัดที่ 9 : บริเวณ 4 แยก สภ.เมืองแพร่
พิกัดที่ 10 : บริเวณ 4 แยกประตูชัย
ทั้งนี้กิจกรรมสำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี โดยมีเจ้าหน้าที่อำนวยความสะดวกอย่างเรียบร้อย ไม่มีท่าทีที่จะคุกคามนักกิจกรรม แต่มีการสอบถามผู้ที่ถือป้าย ยกเลิก 112 บางคน ที่เป็นนักกิจกรรมหน้าใหม่ ถามถึงสาเหตุที่ออกมาเรียกร้อง ด้วยท่าทีที่ไม่คุกคาม แต่หลังจากเสร็จกิจกรรมนักกิจกรรมยังต้องเฝ้าระวังการดำเนินคดี พรบ.ชุมนุม ที่จะตามมา
อัพเดทอาการตะวันและแบม
ทนายความของนางสาวทานตะวัน ตัวตุลานนท์ และนางสาวอรวรรณ ภู่พงษ์ ขอชี้แจงเกี่ยวกับรายละเอียดอาการและการเข้าพบตะวัน-แบม เมื่อวันที่ 27 มกราคม 2566 ต่อสาธารณชนดังต่อไปนี้ ในวันที่ 27 มกราคม 2566 พ่อแม่ของตะวัน และทนายความได้เข้าเยี่ยมตะวันและแบม ณ โรงพยาบาลธรรมศาสตร์ ตั้งแต่เวลาประมาณ 11.30 น.
ในขณะเข้าเยี่ยม พบทั้งคู่นอนหันหน้าเข้าหากันและนอนกอดกัน โดยทั้งสองคนได้แสดงความดีใจที่มีคนมาเยอะ
จากการสอบถามอาการพบว่า ขณะนี้จะมีแพทย์มาเจาะเลือดไปเพื่อตรวจค่าต่าง ๆ ซึ่งทั้งคู่ได้เล่าว่าต้องเจาะทุกวันแต่ในขณะนี้การเจาะจะเจ็บมาก นอกจากนี้แล้วยังได้รับการเจาะนิ้วโดยแพทย์ทุกวันเพื่อตรวจค่าน้ำตาลอีกด้วย ค่าน้ำตาลของคือ 86 ค่าน้ำตาลของตะวันคือ 67 โดยที่มือของแบมมีเข็มคาอยู่เนื่องจากแบมได้รับยาลดกรดเพื่อบรรเทาอาการทรมานจากการปวดท้องในกระเพาะ ทั้งคู่ยังได้แจ้งรายละเอียดด้วยว่าตั้งแต่มาถึงโรงพยาบาลธรรมศาสตร์ ตะวันได้รับยาลดกรดทั้งสิ้น 1 ครั้ง และแบมได้รับยาลดกรดทั้งสิ้น 2 ครั้ง ซึ่งสำหรับครั้งที่สองที่แบมยอมรับยาลดกรดดังกล่าว เนื่องมาจากการที่ตนหายใจไม่ออก และควบคู่ไปกับการรับยานั้น ทั้งคู่ได้ทานน้ำจำนวน 1 แก้วด้วย
เกี่ยวกับอาการของทั้งสองคนนั้น ตะวันและแบมได้แจ้งว่าขณะนี้พวกตนเหนื่อยมากแม้จะนอนอยู่เฉย ๆ และมีความรู้สึกปวดท้องอยู่ตลอดเวลา จากการสังเกต ในวันนี้ตะวันมีหน้าซีดตอบลงจนหน้าตาไม่เหมือนเดิมแล้ว ริมฝีปากแตก แห้ง และเป็นขุยทั้งคู่ โดยทั้งสองคนมีรอยม่วงช้ำรอบฝ่ามือและแขนตรงบริเวณข้อพับจากการเจาะเลือด และดวงตาของทั้งสองคนไม่ได้เปล่งประกายมีแววน้ำแบบในวันก่อน ๆ อีกต่อไป
ทั้งคู่ได้ย้ำว่า ดีใจที่ได้มาอยู่ที่โรงพยาบาลธรรมศาสตร์ เพราะรู้สึกว่าโรงพยาบาลดี มีอากาศเย็น ๆ ให้ และตั้งแต่ย้ายมาพวกตนรู้สึกปลอดภัย
เมื่อทนายความได้เข้าพบ ทั้งคู่ได้ถามถึงผลการประกันตัวโดยทันที และเมื่อได้รับแจ้งว่าศาลยังคงมีคำสั่งยกคำร้องและไม่ให้ประกันทั้งหมดทุกคน ตะวันจึงได้บอกว่าไม่เป็นไร “โอเค ไม่เป็นไร ที่ศูนย์ทนายฯยื่นอีกวันไหน ก็เช่นนั้นเลยพี่”
ทั้งสองคนยิ้มและพอใจเมื่อได้เห็นภาพข่าวที่ทนายความได้นำมาให้ดู โดยตะวันบอกว่าตนชื่นชมอาจารย์ธงชัย วินิจจะกลมาก ๆ ดีใจมาก ๆ และเมื่อได้รับทราบข่าวกรณีภรรยาของตู้ห่าวที่ศาลได้ตัดสินไม่ถอนประกันและจะให้โอกาสต่อไป ตะวันได้กล่าวว่า “ถ้าเป็นเช่นนี้ไหว้ศาลพระภูมิดีกว่า”
ทั้งคู่ได้แจ้งว่านับต่อนี้จะยังคงไม่กินอาหาร ไม่กินน้ำ และจะไม่รับยาอะไรซักอย่างอีกต่อไป โดยแบมได้แจ้งว่าในการยกระดับครั้งนี้จะให้แพทย์ถอดเอาเข็มที่มือซึ่งเอาไว้ให้ยาลดกรดออกไปทันทีนับจากนี้ และเมื่อทราบว่าทนายความจะพยายามเข้าเยี่ยมแต่อาจจะไม่สามารถเยี่ยมได้ ก็ได้แจ้งว่าพวกตนจะพยายามอดทนแม้ไม่ทราบว่าอะไรจะเกิดขึ้น
ทั้งคู่ได้ฝากข้อความถึง ใบปอและเกท ว่าให้ดูแลรักษาตนเองดี ๆ รอมาเจอกันที่เส้นชัย ฝากข้อความถึงคนข้างนอกว่าไว้ใจและเชื่อใจคนข้างนอก กำลังใจเกินร้อย แบมได้ฝากถึงแฟนของตนว่าให้ตั้งใจทำงานด้วย และทั้งคู่ยังได้ฝากถึงศาลว่า ให้เป็นคนให้ได้ก่อนเป็นศาล
