21 สิงหาคม 2565
บทกวีโดย ผการัมย์ งามธันวา
บทกวีของชายหนุ่ม
สวมกอด บรรยากาศแปลก
อักษร สงบเสงี่ยม เจียมเสียง
ใต้โคนมะขาม กลางทุ่ง
กิ่ง ก้าน ใบ เติบโต
สู่วันขยาย ทับถม รอสลาย
ไปกับบทกวี สละสลวย
ในกระดาษ
“เหมือนดั่งดอกหญ้า”
บทกวีเกาะกุมกินใจ คนแสวงหา
เหนือความสูงชัน เงียบงันอรรถรส
รูปประโยค บรรเจิดไสว
กลางทุ่งดอกไม้สีน้ำตาล
ประดับโลก ข้ามห้วงเวลาแสนสั้น
แมงวาย ปลิวกระจาย
กลางเวิ้งทุ่งสันป่าตอง
บทกวีของชายหนุ่ม
ผู้ผ่าน มาและไป ตามทาง
แห่งความถนอม ครองตัว
โลกอุดมไปด้วยความซาบซึ้ง
หมุนตามแรงระทม สมสุข
เหวี่ยงบางทุ่งเสี้ยวกาลเวลา
เป็นไปอย่างพิศวง
21 สิงหาคม 2565 ครบรอบ 8 ปี การจากไปของ “ถนอม ไชยวงษ์แก้ว” นักเขียนแห่งกระท่อมทุ่งเสี้ยว
ถนอม ไชยวงษ์แก้ว เป็นกวี นักเขียน และนักดนตรี ผลงานสำคัญที่ได้รับรางวัลชมเชยจากงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติ ได้แก่ “ความอาดูรสูญสิ้น” (2527) และ “เหมือนดังดอกหญ้า” (2528) เมื่อปี 2552 สำนักวัฒนธรรมอำเภอสันป่าตอง จังหวัดเชียงใหม่ เคยยกย่องประกาศเชิดชูเกียรติเป็นศิลปินดีเด่น สาขาวรรณศิลป์ ด้านกวีนิพนธ์ โดยในปีเดียวกันยังได้รับประกาศเกียรติเป็นนักกลอนตัวอย่าง จากสมาคมนักกลอนแห่งประเทศไทย
