16/08/2022
ไหลเลื้อยเลาะเกาะแก่งแห่งหินผา
ผ่านทิวาทุกข์สุข,ยุคสมัย
คือ “แม่ของ” สองพี่น้องฝั่งลาว-ไทย
ประวัติศาสตร์จารึกไว้ ณ ใจคน
กาลครั้งหนึ่งซึ่งปู่ของปู่ฉัน
เขาด้นดั้นฟันฝ่าฟากฟ้าฝน
สรรสร้างบ้านแปลงเมืองริมสายชล
เหนือ “แม่ปิง” เอ่อล้นหลากระริน
เขาเรียกขานหมู่บ้านว่า “เชียงทอง”
ด้วยครรลองผู้พรากจากฐานถิ่น
เขาสร้างวัดจัดเขตคามตามเคยชิน
บนแดนดินสูงส่งของดงดอย
เขานั้นเรียกตนเองว่า “คนลาว”
ในสำเนียงเสียงกล่าวราวต่ำต้อย
เรียกคนกรุงว่า “คนไทย” ในเลิศลอย
ลาวก็เพียงผู้น้อย,ไทยผู้ดี
เขาร้องรำทำเพลงทั้งเฮฮา
ผ่านทุ่งธารกาลเวลารุดเร็วรี่
ผ่านคืนเคลื่อนเดือนคล้อยรอยขวบปี
แต่บัดนี้..เรื่องเขากลับลับหายไป
แล้ววันหนึ่งเมื่อฉันได้เดินทาง
สู่เมือง “หลวงพระบาง” กลางฟ้าใหม่
เห็นช่อฟ้าวัด “เชียงทอง” เรืองรองใจ
นึกสงสัยสิ่งที่พบประสบนัก
จึงสืบเสาะเลาะลัดประวัติ “โขง”
เห็นสายใยยึดโยงทาบทอถัก
เห็นสายรกผูกพันอันนานนัก
แจ้งประจักษ์ต่อดวงใจและดวงตา
หลวงพระบางนามเดิมนั้นเชียงทอง
เป็นเมืองของคนลาว,ดาวแกล้วกล้า
ปู่ของปู่เคลื่อนตามสายน้ำมา
จากล้านช้างสู่ล้านนาบริเวณ
ยามพลัดพรากจากธาร,ลานบ้านเกิด
แผ่นดินแม่ให้กำเนิดยังงามเด่น
ความคิดถึงพาพลุ่งพล่านซ่านกระเซ็น
บ้าน-วัดถูกเรียกเป็นชื่อ “เชียงทอง”
ประวัติศาสตร์สามัญชนคนสองฝั่ง
ล่องไหลหลั่งดั่งลำนำแม่น้ำ “ของ”
เหนืออื่นใด…ใสสว่างกระจ่างทำนอง
วิญญาณหนึ่งซึ่งร่ำร้อง..รู้ที่มา !
*หมายเหตุ คนลาวเรียกแม่น้ำ “โขง” ว่า แม่น้ำ “ของ”
จากล้านช้างสู่ล้านนาชายขอบ
บทกวีโดย แม่น้ำ เรลลี่
Lanner เปิดพื้นที่ให้ทุกคนสามารถเป็นส่วนหนึ่งในการขยายพื้นที่การสื่อสารสังคมอย่างมีส่วนร่วม เพื่อร่วมกันส่งเสียงของพวกเราให้ดังขึ้น! เปิดรับต้นฉบับงานสื่อสารทุกรูปแบบ ไม่ว่าจะเป็น บทความ ความคิดเห็น บทความวิชาการ สารคดีเชิงข่าว ความเรียง บทบันทึก เรื่องสั้น บทกวี Video Photo-essay และงานสื่อสารอื่นๆ ที่บอกเล่าเรื่องราวและประเด็นทางสังคมในพื้นที่ภาคเหนือและประเด็นที่เกี่ยวข้อง
สามารถส่งต้นฉบับ ประวัติขนาดสั้นของเจ้าของผลงาน มาที่ lanner.editor@gmail.com ระบุ “ส่งต้นฉบับ Lanner”
มาร่วมกันสร้างพื้นที่สื่อสาร สังคมประชาธิปไตย ชีวิตใหม่ที่ดีกว่าไปด้วยกัน
#กวีเน้อ
#Lanner
