สิ้นปีแห่งการไม่ปิดบังใดๆ

บทกวีโดย รอนฝัน ตะวันเศร้า

ฉันอาจล้มเหลวกับความคาดหวัง
รัฐบาลหยิบชิ้นปลามันแล้วมันก็เห็นชัด
ว่าทุกอย่างกำลังเดินไปสู่การเสียของ
แต่ฉันก็พบว่าตัวเองละเอียดอ่อนขึ้น
มากพอที่จะไม่ต้องคิดว่า
พรรคพวกนั้นมีบุญคุณกับชีวิตหนักหนา

ฉันตกหลุมรักเธอในกลางปี
ก่อนที่ทุกอย่างจะมาสุดทาง , ไม่ก็เหมือนว่าสุดทาง
ความหวังแห่งการได้รักอย่างที่ฝัน
เมื่อไพ่ Uno ในมือที่ทบทวีมากขึ้นทุกที
รัฐบาลก็ทำตัวเวรๆ
ในวันที่ฉันยังรู้สึกซวยไม่น้อยกว่าการหวยแดกรอบที่ร้อยกว่า
เขื่อนกั้นทะเลสาบที่เต็มไปด้วยยาพิษ
ฉันหนีขึ้นสู่ภูสูงอันโดดเดี่ยว
ก่อนที่เบื้องล่างจะพังทลาย
และท่วมนองไปด้วยการสรรเสริญอดีตที่เคยเกลียด
แบบเดียวกับ คำ ผกา ทะเลาะกับ ลักขณา ปันวิชัย ตลอดปีที่ผ่านมานั่นแหละ
(ไอ้สัส คนบ้า!)

พระราชาบางพระองค์ยังเป็นคนที่ไร้ค่า
ต่อให้เทียบกับซานต้าครอสที่มีประโยชน์ปีล่ะ 2 วัน
ฉันเลยรู้สึกนิ่งขึ้นมากกว่าเดิม
ที่จะไม่กระโตกกระตากใดๆ
เวลานั่งในความมืดที่มีเงาคนประปราย
ยืนเพื่อควักหัวใจถวายให้คนโง่บนจอภาพยนตร์
เลยไม่ได้มีโอกาสชวนเธอ
ไม่ว่าจะบาร์บี้ , ออพเพ่นไฮเมอร์ , สัปเหร่อ หรือ ธี่หยด
อาจเป็นมากกว่ากลัวความเคอะเขิน
แต่กลัวหัวเราะอย่างเกินเลยต่อภาพที่อยู่ตรงหน้ามากกว่า

เหมือนเดิม
คือต่างก็ยังไม่พบว่าเราจะเชื่อมต่อกันอย่างไร
ในมวลแห่งความสัมพันธ์ที่กว้างขวางกว่าช่องเสียบ USB
เราควรต้องกล้าที่จะแตะต้อง
ความคิดของกันและกันมากกว่านี้หรือเปล่านะ
มัวแต่คิดจนสิ้นปีน่ะแหละ
ไม่เป็นไรหรอก
อย่างน้อยก็ยังมีกันและกันในชีวิต
ชีวิตที่พวกเขากระจอกเกินกว่าจะแตะมาตรา
ไม่เหมือนที่เคยขนพองชันเมื่อฤดูกาลก่อน
รักเราจะไม่กระจอกเหมือนรัฐบาล

หากเธอไม่ว่าอะไร
รอเธออยู่ที่เดิมน่ะแหละ
แม้ข้ามปี
บัดนี้ , ฉันไม่มีอะไรให้ปิดบังอีก
แด่เธอ

Lanner เปิดพื้นที่ให้ทุกคนสามารถเป็นส่วนหนึ่งในการขยายพื้นที่การสื่อสารสังคมอย่างมีส่วนร่วม เพื่อร่วมกันส่งเสียงของพวกเราให้ดังขึ้น! เปิดรับต้นฉบับงานสื่อสารทุกรูปแบบ ไม่ว่าจะเป็น บทความ ความคิดเห็น บทความวิชาการ สารคดีเชิงข่าว ความเรียง บทบันทึก เรื่องสั้น บทกวี Video Photo-essay และงานสื่อสารอื่นๆ ที่บอกเล่าเรื่องราวและประเด็นทางสังคมในพื้นที่ภาคเหนือและประเด็นที่เกี่ยวข้อง โดยความคิดเห็นไม่จำเป็นต้องเหมือนกองบรรณาธิการ สามารถส่งมาได้ที่ lanner.editor@gmail.com